To παρακάτω σχόλιο είναι του αναγνώστη φίλου stsk και το δημοσιεύω αυτούσιο.
"Το να μιλάς για την φωτογραφία είναι σαν να βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο και κάθε σου συλλαβή σε πάει πιο πάτο.Αρχίζοντας πλευρικά, θα έλεγα πως για να κάνεις Τέχνη πρέπει να έχεις κάτι να πεις, την πολυτέλεια να μπορείς να έχεις και μετά να μπορείς να τα πεις και εκεί προκύπτει το μέσον εκφοράς δηλαδή έκφρασης δηλαδή το εργαλείο τού πώς θα τα πεις δηλαδή στην προκείμενη περίπτωση η φωτογραφική μηχανή, εργαλείο υψηλής τεχνολογίας άρα πολλών στατιστικών προσεγγίσεων μιας πραγματικότητας που παύει να είναι προσωπική με τόσες τάσεις αντικειμενικοποίησης. Ορίζονται λοιπόν πλείστοι κανόνες συμπεριφοράς και χρήσης δηλαδή μετατόπισης από την ουσία στην διαδικασία γίνεται δηλαδή η Τέχνη αποτέλεσμα οδηγιών χρήσης τού μέσου δηλαδή τού μέσου όρου δηλαδή των αριθμών αυτών που εκλέγουν δημοκρατικά κοινοβούλια αυτών δηλαδή που θέλουν να αποφασίζουν για παράδειγμα πως θα γίνει η αφαίρεση αμυγδαλών με δημοσκόπηση. Η τέχνη εξ ορισμού δεν είναι άθλημα πολλών γιατί εμπεριέχει υπερδομές υποβολής και επιβολής και όταν μαζικοποιείται είναι για την υπεραξία που θα προκύψει από τους μεγαλύτερους αριθμούς των καταναλωτών της που θα δημιουργηθούν. Η εικόνα απαιτεί άποψη και τεχνική εκφορά της.
Με την φωτογραφία ενταγμένη σε ένα προφανές σύστημα δεδομένων, επειδή η παρέμβαση στην άποψη περιέχει κινδύνους ανατροπής τής ίδιας τής πρόθεσης, δια της υψηλής τεχνολογίας επιχειρείται μεγιστοποίηση της Τεχνικής ευκολίας η οποία πάντα δημιουργεί μεγάλες άμεσες πρώτες εντυπώσεις (το ίδιο τέχνασμα χρησιμοποίησαν και ο κυβιστές εισάγοντας αριθμούς στις αφηρημένες προτάσεις τους) προέκυψαν σκόπιμες στρεβλώσεις και σκοπιμότητες χαρακτηριστικών ποιότητας που άρχισαν να επιβάλλονται με ποκίλους μαζικούς τρόπους ελέγχου συμπεριφοράς κοπαδιού, μέσα από ασφαλή πρότυπα κοινής αποδοχής (λαϊκά είδωλα) και άλλα τερτίπια της αγοράς, ώστε να προκύψει μεγέθυνση του πλήθους ενασχολουμένων δηλαδή πελατών.Κατασκευάζονται δηλαδή χειροτέχνες (ενασχολούμενοι με επιμονή) που νομίζουν πως καλλιτεχνούν παρά καλλιτέχνες που προσπαθούν ίσως και μάταια να αποτινάξουν την αίσθηση πως υπολείπονται των χειροτεχνών (όλο το αξιακό σύστημα συντείνει προς αυτές τις διαμορφώσεις δημιουργώντας αγέλες οπαδών ευκολίας με επιχειρήματα και μεταξύ τους αντιπαλότητας για να συντηρείται και ένα ενδιαφέρον, μετατοπισμένο έντεχνα (ύψιστη μορφή τέχνης ίσως και η μόνη ) από την ουσία της Τέχνης που απαιτεί το κάτι παραπάνω ).
Έτσι λοιπόν εγκαθιδρύεται και η αισθητική των φωτογραφείων ( περίπου όπως ο Γουόρχωλ στο όνομα δήθεν τής διάχυσης της τέχνης, συντέλεσε καθοριστικά να σχηματιστούν ορδές γραφιστών κάτω από την άποψη-θέση πως μια μικρομετατόπιση κεντραρίσματος κάνει τέχνη ) βεβαίως βεβαίως προς όφελος των αριθμών και όχι της ουσίας της εμβάθυνσης.Και μετά να και η ανάγκη για μεικ-απ υποστήριξης δηλαδή άλλες ορδές ενορχηστρωτών-συντονιστών αποδοχής που γράφουν γράφουν σχολιάζουν, σχολιάζουν εγκαθιδρύοντας μύθους που θα γίνουν τα επόμενα συμβολισμένα απαραίτητα γκάτζετ αγοράς.
Ατέλειωτο το θέμα, μόνο ακροθιγώς αγγίζεται και ελλειπτικά προσεγγίζεται γιατί ο ευθύς λόγος οδηγεί μόνον σε αντιπαραθέσεις γηπέδων."
Ατέλειωτο το θέμα, μόνο ακροθιγώς αγγίζεται και ελλειπτικά προσεγγίζεται γιατί ο ευθύς λόγος οδηγεί μόνον σε αντιπαραθέσεις γηπέδων."